دفک

لغت نامه دهخدا

دفک. [ دَ ف َ ] ( ع اِ ) هدف ، که نشانه تیر باشد. ( برهان ) :
هرگز ز روی دفتر و دف در مصاف عشق
تیر امید کی چو شبان بر دفک زنیم.

سنائی ( از آنندراج ).

هدف که نشانه تیر باشد .

نشانۀ تیر، هدف.

بزک؛ رنگین؛ دام کبک؛ ملوّن

پرده ای است همرنگ محیط برای استتار شکارچی از چشم شکار

دفک: [ اصطلاح شکار] یا پرده ( در فارس ) که شکارچی پشت آن به سوی شکار می رفت.

دفک: [ اصطلاح شکار ] دنبال کردن شکار