دفن شهدای کربلا

[ویکی فقه] قبیلهٔ بنی اسد که ساکن قریهٔ غاضریه بودند، پس از یک روز از شهادت امام و یاران باوفایش به کربلا آمدند و بر بدن مطهر امام حسین (علیه السّلام) و یارانش نماز گزاردند و آنان را دفن کردند.
پس از آنکه عمر سعد به همراه سپاهش کشته های خود را دفن کرده و کربلا را به قصد کوفه ترک کرد، قبیلهٔ بنی اسد که ساکن قریهٔ غاضریه بودند، پس از یک روز از شهادت امام و یاران باوفایش، (بلعمی، مورخ قرن چهارم، تنها مورخی است که گفته است بدن مطهر امام (علیه السّلام) به همراه دیگر شهدا، سه روز، روی خاک کربلا افتاده بود. وی برای گفته خود، هیچ سندی ارائه نکرده است؛ اما به نظر می رسد تلقی ایرانیان در این باره در قرن چهارم چنین بوده است که بلعمی آن را اختیار و گزارش کرده است. همچنین او مدعی است که بدن مطهر امام بدون پا نیز بوده است، که به نظر می رسد با توجه به اسب تاختن دشمن بر بدن مطهر امام (علیه السّلام)، بعضی از اعضای بدن حضرت، از هم جدا شده باشد، چنانکه حضرت زینب (سلام الله علیها) نیز بر سر جنازهٔ برادر، وی را «مقطع الاعضاء» وصف کرد.) به کربلا آمدند و بر بدن امام و یارانش نماز گزاردند (بعضی از منابع، مسئله نماز بر آنها را متذکر نشده اند. ) و آنان را دفن کردند.
← تفصیل دفن شهدا
۱. ↑ بلعمی، محمد بن محمد، تاریخ نامه طبری، ج۴، ص۷۱۲.۲. ↑ خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین، ج۲، ص۴۴.
پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۱، ص۹۰۰. رده های این صفحه : تاریخ زندگانی امام حسین | تاریخ معصومان | شهدای غیر بنی هاشم در کربلا | شهدای کربلا | مقتل پیشوایی | مقتل جامع سیدالشهداء | مقتل جامع سیدالشهداء | نهضت عاشورا