دفعت
لغت نامه دهخدا
دفعة. [ دَ ع َ ] ( ع اِ ) یک بار. ( منتهی الارب )( دهار ) ( ناظم الاطباء ). ج ، دَفعات. ( ناظم الاطباء ).
دفعة. [ دُ ع َ ] ( ع اِ ) باران که بیک بار آید. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). پاره باران. ( دهار ). آب تیز. تیزآب. اول سیل. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). ج ، دُفَع، دُفَعات. || آنچه بریزد ازمشک یا آوند یکباره. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || شاخ آب. ( دهار ). || آنچه جاری شود از باران و یا از خون. ( ناظم الاطباء ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید