دفز

لغت نامه دهخدا

دفز. [ دَ ] ( ص ) فظ. اثیم غلیظالقلب. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). دفز و بزه کار، لقب یزدگردبن بهرام بن شاپور ساسانی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

فظ. اثیم . غلیظ القلب. دفز و بزه کار.

پیشنهاد کاربران

بپرس