دفراء. [ دَ ] ( ع ص ) مؤنث أدفر. رجوع به ادفر شود. || گیاه بدبو که شتر آنرا نخورد. ( منتهی الارب ). || کتیبة دفراء؛ لشکری که از وی بوی زنگ آهن آید. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
