دفتی

لغت نامه دهخدا

دفتی. [ دَ ] ( اِ ) مقوایی مر نقاشان و خوشنویسان را که در آن کاغذهای خود را نگاه دارند. ( ناظم الاطباء ). دفتین. و رجوع به دفتین شود.

فرهنگ فارسی

مقوایی مرنقاشان و خوشنویسان را که در آن کاغذ های خود را نگاهدارند .

پیشنهاد کاربران

بپرس