دفتر کمیساریای عالی ملل متّحد برای پناهندگان (The Office of the United Nations High Commissioner for Refugees)
از ارکان فرعی مجمع عمومی سازمان ملل متحد، تشکیل شده در اول ژانویۀ ۱۹۵۱ براساس قطعنامۀ این مجمع، و با هدف حمایت حقوقی بین المللی از پناهندگان و یافتن راه حل های بادوام برای مشکلاتی چون بی خانمانی، بیماری، و دیگر اختلالات درمانی و آسیب های روانی. پیش از تشکیل این دفتر، شناسایی، ثبت نام، طبقه بندی، مراقبت، حمایت حقوقی، بازگردانی، و اسکان مجدد پناهندگان و مردم آواره جزو مسئولیت های سازمان بین المللی پناهندگان بود که از سازمان های تخصصی سابق سازمان ملل به شمار می رفت. دفتر کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان را کمیسر عالی منتخب مجمع عمومی، که به آن مجمع نیز گزارش می دهد، با کمک کمیته ای اجرایی مرکب از نمایندگان ۴۶ کشور اداره می کند. مقر این دفتر در ژنو است. کمیساریای عالی از کمک های مالی داوطلبانه ای که عمدتاً کشورهای صنعتی غرب به آن می پردازند، برخوردار است. این کمیساریا در ۱۹۹۲ بیش از ۱میلیارد دلار هزینه کرد. این دفتر می کوشد زمینۀ حمایت و کمک مادی به پناهندگان را بر مبنای صرفاً اجتماعی، بشردوستانه، و غیرسیاسی فراهم آورد. دفتر کمیساریا حیطۀ عمل جهانی دارد و همۀ پناهندگان و مردم داخلی کشورهایی که در اثر جنگ های داخلی یا دیگر آشوب ها بی خانمان شده اند را زیر پوشش می گیرد، به جز کسانی که از دیگر کارگزاری های ملل متحد کمک دریافت می کنند. در زمان پایه گذاری این دفتر، توجه عمدتاً معطوف به مشکلات پناهندگان اروپایی بود، اما از میانۀ دهۀ ۱۹۵۰ مشکلاتی در افریقا، آسیا و امریکای لاتین بروز کرده که سبب افزایش تعداد پناهندگان از این نواحی، افزون بر پناهندگان اروپایی، شده است. در دهۀ ۱۹۹۰، اوضاع یوگسلاوی سابق، روآندا، و سومالی میلیون ها تن از مردمان این کشورها را نیازمند کمک کرد. با درگرفتن جنگ در یوگسلاوی سابق در ۱۹۹۱، این کمیساریا هدایت تلاش هایی برای عرضۀ منابع غذایی و دارویی به پناهندگان و آوارگان را به عهده گرفت. این کمیساریا، با همکاری دیگر کارگزاری ها، به ۴میلیون تن یاری رساند و نواحی امنی برای حفاظت از غیرنظامیان در برابر درگیری های نظامی ایجاد کرد. این دفتر از ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۴ از جملۀ گروه های بشردوستی بود که برای مردم سومالی، که در خطر گرسنگی و سوء تغذیه بودند، کمک هایی فراهم آورد. با درگرفتن جنگ میان گروه های قومی رواندا در ۱۹۹۴، کمیساریای عالی از سازمان هایی بود که به بیش از ۲میلیون تن کمک می کردند. در مرز میان روآندا و زئیر (جمهوری دموکراتیک کنگوی کنونی) اردوگاه های پناهندگان ایجاد شد. بدون این اردوگاه ها، زئیر از سیل آوارگانی که وارد آن کشور می شدند به شدت لطمه می دید. کمیساریای عالی در ۱۹۹۵ به حدود ۱۹میلیون پناهنده در سراسر جهان یاری رساند. برای قدردانی از فعالیت های بشردوستانۀ کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان، در ۱۹۵۴ و بار دیگر در ۱۹۸۱، جایزۀ صلح نوبل به آن اعطا شد. جایزه های بین المللی متعدّد دیگری نیز نصیب این دفتر شده است.
از ارکان فرعی مجمع عمومی سازمان ملل متحد، تشکیل شده در اول ژانویۀ ۱۹۵۱ براساس قطعنامۀ این مجمع، و با هدف حمایت حقوقی بین المللی از پناهندگان و یافتن راه حل های بادوام برای مشکلاتی چون بی خانمانی، بیماری، و دیگر اختلالات درمانی و آسیب های روانی. پیش از تشکیل این دفتر، شناسایی، ثبت نام، طبقه بندی، مراقبت، حمایت حقوقی، بازگردانی، و اسکان مجدد پناهندگان و مردم آواره جزو مسئولیت های سازمان بین المللی پناهندگان بود که از سازمان های تخصصی سابق سازمان ملل به شمار می رفت. دفتر کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان را کمیسر عالی منتخب مجمع عمومی، که به آن مجمع نیز گزارش می دهد، با کمک کمیته ای اجرایی مرکب از نمایندگان ۴۶ کشور اداره می کند. مقر این دفتر در ژنو است. کمیساریای عالی از کمک های مالی داوطلبانه ای که عمدتاً کشورهای صنعتی غرب به آن می پردازند، برخوردار است. این کمیساریا در ۱۹۹۲ بیش از ۱میلیارد دلار هزینه کرد. این دفتر می کوشد زمینۀ حمایت و کمک مادی به پناهندگان را بر مبنای صرفاً اجتماعی، بشردوستانه، و غیرسیاسی فراهم آورد. دفتر کمیساریا حیطۀ عمل جهانی دارد و همۀ پناهندگان و مردم داخلی کشورهایی که در اثر جنگ های داخلی یا دیگر آشوب ها بی خانمان شده اند را زیر پوشش می گیرد، به جز کسانی که از دیگر کارگزاری های ملل متحد کمک دریافت می کنند. در زمان پایه گذاری این دفتر، توجه عمدتاً معطوف به مشکلات پناهندگان اروپایی بود، اما از میانۀ دهۀ ۱۹۵۰ مشکلاتی در افریقا، آسیا و امریکای لاتین بروز کرده که سبب افزایش تعداد پناهندگان از این نواحی، افزون بر پناهندگان اروپایی، شده است. در دهۀ ۱۹۹۰، اوضاع یوگسلاوی سابق، روآندا، و سومالی میلیون ها تن از مردمان این کشورها را نیازمند کمک کرد. با درگرفتن جنگ در یوگسلاوی سابق در ۱۹۹۱، این کمیساریا هدایت تلاش هایی برای عرضۀ منابع غذایی و دارویی به پناهندگان و آوارگان را به عهده گرفت. این کمیساریا، با همکاری دیگر کارگزاری ها، به ۴میلیون تن یاری رساند و نواحی امنی برای حفاظت از غیرنظامیان در برابر درگیری های نظامی ایجاد کرد. این دفتر از ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۴ از جملۀ گروه های بشردوستی بود که برای مردم سومالی، که در خطر گرسنگی و سوء تغذیه بودند، کمک هایی فراهم آورد. با درگرفتن جنگ میان گروه های قومی رواندا در ۱۹۹۴، کمیساریای عالی از سازمان هایی بود که به بیش از ۲میلیون تن کمک می کردند. در مرز میان روآندا و زئیر (جمهوری دموکراتیک کنگوی کنونی) اردوگاه های پناهندگان ایجاد شد. بدون این اردوگاه ها، زئیر از سیل آوارگانی که وارد آن کشور می شدند به شدت لطمه می دید. کمیساریای عالی در ۱۹۹۵ به حدود ۱۹میلیون پناهنده در سراسر جهان یاری رساند. برای قدردانی از فعالیت های بشردوستانۀ کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان، در ۱۹۵۴ و بار دیگر در ۱۹۸۱، جایزۀ صلح نوبل به آن اعطا شد. جایزه های بین المللی متعدّد دیگری نیز نصیب این دفتر شده است.