دفتر اجرایی رئیس جمهور (آمریکا). دفتر اجرایی رئیس جمهور ایالات متحده ( به انگلیسی: Executive Office of the President of the United States ) گروهی مؤثر از مشاوران ارشد رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا است که مستقیماً و بدون واسطه با رئیس جمهور کار می کنند.
این ستاد برای ارائه مشاوره به رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا و هماهنگ کردن دستگاه های مختلف اجرایی در سال ۱۹۳۷ تأسیس شد تا از یکسو راهکاره های اجرایی دولت را ترسیم کند و از سوی دیگر با کنگره ایالات متحده آمریکا و افکار عمومی ارتباط برقرار نماید. این ستاد درحقیقت قلب قوه مجریه به شمار می آید و از جایگاه ویژه ای در نظام تصمیم گیری ایالات متحده آمریکا برخوردار است.
ستاد ریاست جمهوری شامل ۱۰ شورا و دفتر است که ریاست آنان را رئیس جمهور انتخاب می کند. دفتر معاون رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا و ستاد کاخ سفید نیز از زیرمجموعه های ستاد ریاست جمهوری بشمار می آیند.
• شورای مشاوران اقتصادی ( ۱۹۳۹ )
• شورای امنیت ملی ( ۱۹۴۶ )
• دفتر نمایندگی تجاری ایالات متحده ( ۱۹۶۳ )
• شورای حفاظت محیط زیست ( ۱۹۶۹ )
• دفتر مدیریت و بودجه ( ۱۹۷۰ )
• دفتر سیاست های علمی و تکنولوژیکی ( ۱۹۷۶ )
• دفتر مدیریت ( ۱۹۷۷ )
• دفتر سیاست های توسعه ( ۱۹۷۷ )
• شورای امنیت اقتصادی ( ۱۹۹۲ )
• دفتر زنان مبتکر و خلاق ( ۱۹۹۵ )
وظیفه اصلی شورای امنیت ملی ارائه اطلاعات و مشاوره به رئیس جمهور درمسائل نظامی و سیاست خارجی است و به همین دلیل این شورا از نقش مؤثری در ترسیم سیاست های بین المللی و نظامی ایالات متحده آمریکا برخوردار است. همچنین این شورا موظف است راهکاره هایی برای حل بحران های امنیتی و نظامی بیابد و به مدیریت بحران در عرصه بین المللی بپردازد.
اعضاء شورای امنیت ملی عبارت انداز: رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، معاون رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا، وزیر امور خارجه و وزیر دفاع که در اکثر جلسات رئیس ستاد مشترک ارتش نیز حضور دارد. رئیس جمهور در زمان معرفی اعضاء کابینه ایالات متحده آمریکا، مشاور امنیت ملی را نیز انتخاب می کند تا خط مشی اجرایی این شورا را ترسیم نماید. در بسیاری از مواقع مشاور امنیت ملی رئیس جمهور مسئول واقعی سیاست خارجی شمرده می شود و اغلب نظرات وی، برنامه های وزیر امورخارجه را نیز تحت الشعاع قرار می دهد. هنری کیسینجر و زیبیگنیو برژینسکی مشاوران امنیت ملی ریچارد نیکسون و جیمی کارتر از جمله مشاوران امنیت ملی بودند که به مراتب بیشتر از وزاری خارجه در تدوین استراتژی ایالات متحده آمریکا در عرصه بین المللی نقش ایفا کردند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین ستاد برای ارائه مشاوره به رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا و هماهنگ کردن دستگاه های مختلف اجرایی در سال ۱۹۳۷ تأسیس شد تا از یکسو راهکاره های اجرایی دولت را ترسیم کند و از سوی دیگر با کنگره ایالات متحده آمریکا و افکار عمومی ارتباط برقرار نماید. این ستاد درحقیقت قلب قوه مجریه به شمار می آید و از جایگاه ویژه ای در نظام تصمیم گیری ایالات متحده آمریکا برخوردار است.
ستاد ریاست جمهوری شامل ۱۰ شورا و دفتر است که ریاست آنان را رئیس جمهور انتخاب می کند. دفتر معاون رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا و ستاد کاخ سفید نیز از زیرمجموعه های ستاد ریاست جمهوری بشمار می آیند.
• شورای مشاوران اقتصادی ( ۱۹۳۹ )
• شورای امنیت ملی ( ۱۹۴۶ )
• دفتر نمایندگی تجاری ایالات متحده ( ۱۹۶۳ )
• شورای حفاظت محیط زیست ( ۱۹۶۹ )
• دفتر مدیریت و بودجه ( ۱۹۷۰ )
• دفتر سیاست های علمی و تکنولوژیکی ( ۱۹۷۶ )
• دفتر مدیریت ( ۱۹۷۷ )
• دفتر سیاست های توسعه ( ۱۹۷۷ )
• شورای امنیت اقتصادی ( ۱۹۹۲ )
• دفتر زنان مبتکر و خلاق ( ۱۹۹۵ )
وظیفه اصلی شورای امنیت ملی ارائه اطلاعات و مشاوره به رئیس جمهور درمسائل نظامی و سیاست خارجی است و به همین دلیل این شورا از نقش مؤثری در ترسیم سیاست های بین المللی و نظامی ایالات متحده آمریکا برخوردار است. همچنین این شورا موظف است راهکاره هایی برای حل بحران های امنیتی و نظامی بیابد و به مدیریت بحران در عرصه بین المللی بپردازد.
اعضاء شورای امنیت ملی عبارت انداز: رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، معاون رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا، وزیر امور خارجه و وزیر دفاع که در اکثر جلسات رئیس ستاد مشترک ارتش نیز حضور دارد. رئیس جمهور در زمان معرفی اعضاء کابینه ایالات متحده آمریکا، مشاور امنیت ملی را نیز انتخاب می کند تا خط مشی اجرایی این شورا را ترسیم نماید. در بسیاری از مواقع مشاور امنیت ملی رئیس جمهور مسئول واقعی سیاست خارجی شمرده می شود و اغلب نظرات وی، برنامه های وزیر امورخارجه را نیز تحت الشعاع قرار می دهد. هنری کیسینجر و زیبیگنیو برژینسکی مشاوران امنیت ملی ریچارد نیکسون و جیمی کارتر از جمله مشاوران امنیت ملی بودند که به مراتب بیشتر از وزاری خارجه در تدوین استراتژی ایالات متحده آمریکا در عرصه بین المللی نقش ایفا کردند.
