دفاع در حشرات

حشرات دارای طیف گسترده ای از شکارچیان هستند که این شکارچیان شامل پرندگان، خزندگان، دوزیستان، پستانداران، گیاهان گوشتخوار، و دیگر بندپایان می شوند. بیشتر حشرات ( ۸۰٪ - ۹۹. ۹٪ ) بدون این که به سن باروری برسند می میرند و حدود ۵۰٪ این مرگ و میر به شکار نسبت داده می شود. [ ۱] و در این جنگ ها که برای حشرات اتفاق افتاده آن ها در محدوده ی وسیعی از مکانیزم های دفاعی تکامل یافتند.
در برخی از پروانه ها مقدار کمی از جمعیت آن ها دارای تکامل ریخت شناسی شدند. این انطباق باعث می شود به طور مؤثر خودشان در محیط اطراف برای این که شبیه آن هستند پنهان کنند. [ ۲]
همان طور که در دو عکس زیر می بینید، یک روش منحصر به فرد در دفاع است و هنگامی که شباهت گونه ها به یک دیگر باعث می شوند از دشمنانشان مشخص شوند توصیف می شود، این به حشرات در برابر شکارچیان امنیت می دهد.
پاسخ های رفتاری برای فرار کردن شکار است که داخل پناهگاه قرار می گیرد و در محدوده ای از روز فعال می ماند.
حشرات در طی میلیون ها سال در تنوع دفاع مکانیکی دارای تکامل شدند، شاید مهم ترین آن پوست و پوشش آن ها باشد و پوشش و پوست اولبن دفاع است. برخی از حشرات ظاهر خود را طوری درست می کنند که شکارچی آن ها را نخورد
خودبری یا ریختن زائده، برای گیج کردن شکارچی به کار می رود و به شکار شانس فرار کردن می دهد.
بر خلاف فرموین ها، آلامون ها به دریافت کننده خودشان صدمه می زنند و بسیاری از حشرات دارای انبار شیمیایی هستند. حشرات معمولاً حضور خود را با این تسلیحات شیمیایی در میان آپوزمتیسم شناخته شده می کنند.