دغمه

لغت نامه دهخدا

( دغمة ) دغمة. [ دُ م َ ] ( ع اِ ) دیزه. ( منتهی الارب ). رنگ اسب دیزه. ( ناظم الاطباء ). دَغم که رنگی است. ( از اقرب الموارد ). رجوع به دَغَم شود.
دغمه. [ دُ غ َ م َ / م ِ ] ( ترکی ، اِ )ابوینی. تنی. مقابل اُگِئی که ابی تنها یا امی تنهاست. برادر تنی. خواهر تنی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

گویش مازنی

/daghme/ داغ کردن گوسفندان

پیشنهاد کاربران

بپرس