دغماء. [ دَ ] ( ع ص ) مؤنث أدغم. ماده اسب دیزه. ( از منتهی الارب ). || شاة دغماء؛ گوسپندکه هر دو گوش وی و زیر کام وی سیاه باشد. ( منتهی الارب ). ج ، دُغم. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به ادغم شود.
