دغل دار. [ دَ غ َ ] ( نف مرکب ) دغل دارنده. دارنده دغل. ناسره دار. که سیم یا زر تقلبی دارد. || توسعاً، مکار و فریبنده : این رافضیان همه دغل دارانند. ( کتاب النقض ص 428 ).
