دغفاء. [ دَ ] ( ع اِ ) کلمه ای است که چون بر کسی فسوس کنند و تحمیق وی نمایندگویند: یا أبا دغفاء ولدها فقاراً که ضمیر ولدها به زن برمیگردد و فقاراً یعنی چیزی که آنرا نه سر باشد نه دنب ، و منظور از جمله این است که او را تکلیف کن بر آنچه توانایی ندارد و ممکن نباشد. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). - ابودغفاء ؛ احمق. ( اقرب الموارد ).
