دغان

لغت نامه دهخدا

دغان. [ دُ ] ( اِخ ) نام جد ابونصر احمدبن عفواﷲبن نصربن دغان شیرازی دغانی است. او کاتب و نویسنده ای ثقه و مورد اعتماد بود و از فرات بن سعید و جعفربن محمدبن رمضان نقل کرده است. درگذشت وی پس از سال 340 هَ. ق. رخ داد. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ).

دغان. [ دُ ] ( اِخ ) دهی از دهستان جمیل آباد بخش بافت شهرستان سیرجان. سکنه آن 317 تن. آب آن از قنات و محصول آن غلات و حبوبات است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).

فرهنگ فارسی

ده از دهستان جمیل آباد بخش بافت شهرستان سیرجان .

پیشنهاد کاربران

بپرس