دغاصی. [ دَ صا ] ( ع ص ) نعت است از دغص. ( منتهی الارب ). شتران که گلوگرفته باشند بسبب بسیار خوردن گیاه «صلیان ». ( آنندراج ). شترانی که بسبب فراوان خوردن گیاه صلیان دچار «دغص » شده باشند. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به دغص شود.
