دعوی گر

لغت نامه دهخدا

دعوی گر. [ دَع ْ گ َ ] ( ص مرکب ) مدعی. ادعا کننده. ( ناظم الاطباء ) :
جست دعوی گر مخالف گوی
زیرک سخت چشم حجت جوی.
میرخسرو ( از آنندراج ).
|| دادخواه. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

مدعی . ادعا کننده .

پیشنهاد کاربران

بپرس