دعمی. [ دُ می ی ] ( ع ص ، اِ ) درودگر. ( منتهی الارب ). نجار. ( اقرب الموارد ). || راه فراخ یا میانه. ( منتهی الارب ). معظم و بیشتر راه. ( از اقرب الموارد ). || سخت و محکم از هر چیز. || اسبی که در سینه یا سر سینه آن سپیدی باشد. || ( اِخ ) دعمی بن جدیلة، پدرقبیله ای از عرب. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
