دعاءه

لغت نامه دهخدا

( دعاءة ) دعاءة. [ دَع ْ عا ءَ ] ( ع ص ) زن بسیار دعا کننده. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به دَعّاء شود. || ( اِ ) انگشت سبابه. ( از اقرب الموارد ). انگشت دعوت کننده. ( دهار ). انگشت لااله الااﷲ. ( مهذب الاسماء ). انگشت شهادت. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی دُعَاءَهُ: خواندنش - طلب کردنش
ریشه کلمه:
دعو (۲۱۲ بار)
ه (۳۵۷۶ بار)

پیشنهاد کاربران

بپرس