دعا در سیره معصومین

[ویکی فقه] دعا در سیره معصومین، دارای آداب و شرایطی است که از جمله آنها می توان به مدح و ثنا قبل از دعا، صلوات بر پیامبر و اهلبیت (علیهم السّلام)، دعا با حال تضرّع و موارد دیگر اشاره کرد.
خداوند انسان را با فطرت کمال طلب خلق کرده تا به دنبال کمال مطلق باشد. برای رسیدن به کمال، چراغ عقل به او بخشید و انبیاء و ائمه اطهار (علیهم السّلام) را هدایتگر و الگوی او قرار داد و برای اینکه در رسیدن به کمال خطائی رخ ندهد، به آنان عصمت بخشید، تا گفتار و رفتارشان بدون شبهه وجود خطا و با اطمینان خاطر روشنگر راه کمال باشد.تنها راه رسیدن به کمال، انجام اطاعت و عبادت خداست و از آنجا که عقل بشر نمی تواند مستقلاً به ماهیت تمام عبادات و چگونگی انجام آن پی ببرد، ناچار است به معصومین (علیهم السّلام) رجوع کند و بی کم و کاست شیوه آنان را به کار گیرد و در دعا کردن که برترین عبادات است، و بهترین راه برقراری ارتباط با خداست، باید روش و سیره معصومین (علیهم السّلام) به کار گرفته شود.
روش دعای معصومین
در اینجا به چند نمونه از این روشها اشاره می کنیم:
← مدح و ثنا قبل از دعا
۱. بحار الانوار، ۱۱۰ جلد، علامه مجلسی، موسسه الوفاء بیروت، لبنان، ۱۴۰۴ قمری.۲. کافی، ۸ جلد، شیخ کلینی، دار الکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۶۵ شمسی.۳. مستدرک الوسایل، ۱۸ جلد، محدث نوری، آل البیت قم، ۱۴۰۸ قمری.۴. البلد الامین، ابراهیم بن علی عاملی کفعمی، چ سنگی.۵. جمال الاسبوع، سید علی بن طاووس حلی، انتشارات رضی، قم.۶. اقبال الاعمال، سید علی بن طاووس حلی، دار الکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۶۷ شمسی.