دشنام گیر. [ دُ ] ( نف مرکب ) دشنام گیرنده. آنکه دشنام شنود و بجوش نیاید. ( آنندراج ). آنکه در زیر فحش و بد گفتن آرام می گیرد. ( ناظم الاطباء ) : امروز چون تو قابل هجوی نگار نیست دشنام گیرتر ز تو در روزگار نیست.شفائی ( از آنندراج ).
