دشنائی
لغت نامه دهخدا
دشنائی. [ دِ ئی ی ] ( اِخ ) احمدبن عبدالرحمان بن محمد کندی دشنائی ملقب به جلال الدین و مشهور به ابن بنت الحمیری. فقیه شافعی قرن هفتم هجری ، متولد در دشنی که شهری است به مصر.رجوع به احمد ( ابن عبدالرحمان کندی ) در همین لغت نامه و الاعلام زرکلی ج 1 ص 143 و الطالع السعید ص 38 شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید