دشمنکده. [ دُ م َ ک َ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) جایی که دشمن در آن باشد. جایگاه دشمن. محل خصم : اندر این دشمنکده کی ماندمی سوی شهر دوستان میراندمی.مولوی.