دشمن مال

لغت نامه دهخدا

دشمن مال. [ دُ م َ ] ( نف مرکب ) دشمن مالنده. مغلوب کننده دشمن. عدومال :
خسرو شیر دل پیل تن دریا دست
شاه گرد افکن لشکر شکن دشمن مال.
فرخی.
ای جهاندار بلند اختر پاکیزه گهر
ای مخالف شکر رزم زن دشمن مال.
فرخی.
بروز بزم ز بهر ویند دوست نواز
بروز رزم ز بهر ویند دشمن مال.
سوزنی.
به کف راد دهی مال خویش را مالش
تراست مال مگر دشمن و تو دشمن مال.
سوزنی.

فرهنگ فارسی

دشمن مالنده . مغلوب کننده دشمن .

پیشنهاد کاربران

بپرس