دشدین

دُشدین: مرکب از دُش به معنی بد، زشت دین است. روی هم به معنی "بددین" و "دینِ زشت" است.
دُش در اوستایی دوش dush، دوژ duz است و در فارسی به ریخت "دش" و "دژ" در واژه هایی مانند : دشمن ( بداندیش ) ، دشنام ( بد نام، از کسی به بدی نام بردن ) و دژخیم ( بدخوی، بدنهاد ) استفاده شده است.

ملحد