دشتیاد. [ دُش ْت ْ ] ( اِ مرکب ) ( از: دشت + یاد ) بد یاد نمودن و غیبت کردن. ( برهان ). یاد کردن به بدی و دشمنی که به عربی غیبت گویند. ( آنندراج ). بهتان. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به دُشت شود.
فرهنگ عمید
سخن زشت که دربارۀ کسی گفته شود، بدگویی پشت سر کسی، غیبت.
