دشتوو. [ دِ ت ِ ] ( اِ مرکب ) در اصطلاح اهل گناباد خراسان ، دشتبان. کسی که از طرف اهل ده مراقبت باغها و محصولات زراعتی را به عهده میگیرد. ( یادداشت محمدِ پروین گنابادی ). و رجوع به دشتبان شود.
