دشت گرد


معنی انگلیسی:
rangy

لغت نامه دهخدا

دشتگرد. [ دَ گ َ ] ( نف مرکب ) دشتگردنده. آنکه در صحرا و بیابان سیر و گردش می کند. ( ناظم الاطباء ). دشت پیما. دشت سیر. دشت نورد.

دانشنامه عمومی

دَشت گَرد یا آوارۀ دشتها[ ۴] ( نام علمی: Pedionomus torquatus ) پرنده ای است بومی استرالیا با جثه ای ۱۵ تا ۱۹ سانتی متر که ظاهری شبیه به بلدرچین دارد.
دشتگردهای نر بالغ روتنه قهوه ای روشن و زیرتنه حنایی سفید با هلال های سیاه دارند. ماده بالغ دارای طوقه سیاه با خال خال های سفید است.
عکس دشت گرد
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

دشتگرد ، در فرهنگ معین نیامده ، درلغت نامه ی دهخدا هم - د شتگرد - آمده ( بمعنی دشت پیما )
ما ، بی آنکه سند قابل قبولی داشته باشیم ، اعتقاد داریم که این واژه - دشتگرد - پارسی - دستجرد - است
در ایران محل هایی به همین نام - دستجرد - داریم که در اصل - دشت گرد - بوده
...
[مشاهده متن کامل]

ما دقت کرده ایم ، درمحل ، دشت هایی وسیع وهموار که کوه نزدیکش نیست ، کوه به فاصله ی زیاد دورادورش را فراگرفته ، واین دشت ها معمولا پر آب هم هستند - ومعمولا - گرد -
بنا به موارد گفته شده ،
پیشنهاد می کنیم ، واژه ی - دشتگرد - در لغت نامه ، به جای - دستجرد ( معرب ) درج شود

بپرس