دشت کارستی ( انگلیسی: ) یا پولیه ( Polje ) به دشت های هموار بزرگی گفته می شود که در مناطق زمین شناختی کارستی یافت می شوند و مساحت آنها اغلب از ۵ تا ۲۰۰ کیلومتر مربع می رسد. واژه پولیه از زبان های اسلاوی گرفته شده و به معنای دشت است، در حالی که این واژه در زبان انگلیسی به طور خاص برای اشاره به دشت های کارستی به کار می رود.
پولیه در زمین شناسی به چاله ای با بستر هموار و وسیعی گفته می شود که از سنگ آهک کارستی تشکیل شده و محور طولی آن موازی با محور روند ساختمان زمین شناسی اصلی منطقه است و طول آن می تواند چندین کیلومتر برسد. نهشته های سطحی در کف این دشت رسوب گذاری کرده و تخلیه آب آن ممکن است به صورت آب سطحی ( در پولیه های باز ) یا به وسیله گودال های سطحی که پونور نامیده می شوند ( در پولیه های بسته ) انجام شود. معمولاً گودال ها نمی توانند تمام جریان آب را منتقل کرده و در نتیجه پولیه به شکل دریاچه فصلی ظاهر می شود. ساختار برخی پولیه ها به ساختمان زمین شناسی منطقه وابسته است ولی برخی دیگر از پولیه ها نتیجه انحلال ثانوی سنگ ها هستند.
دشت ارژن در استان فارس ایران نمونه ای از پولیه کارستی است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپولیه در زمین شناسی به چاله ای با بستر هموار و وسیعی گفته می شود که از سنگ آهک کارستی تشکیل شده و محور طولی آن موازی با محور روند ساختمان زمین شناسی اصلی منطقه است و طول آن می تواند چندین کیلومتر برسد. نهشته های سطحی در کف این دشت رسوب گذاری کرده و تخلیه آب آن ممکن است به صورت آب سطحی ( در پولیه های باز ) یا به وسیله گودال های سطحی که پونور نامیده می شوند ( در پولیه های بسته ) انجام شود. معمولاً گودال ها نمی توانند تمام جریان آب را منتقل کرده و در نتیجه پولیه به شکل دریاچه فصلی ظاهر می شود. ساختار برخی پولیه ها به ساختمان زمین شناسی منطقه وابسته است ولی برخی دیگر از پولیه ها نتیجه انحلال ثانوی سنگ ها هستند.
دشت ارژن در استان فارس ایران نمونه ای از پولیه کارستی است.
wiki: دشت کارستی