دشت نورد. [ دَ ن َ وَ ] ( نف مرکب ) دشت نوردنده. آنکه بیابان می پیماید. ( ناظم الاطباء ). دشت پیما. دشت سیر. دشتگرد : سخت سوزنده دل و دشت نورد آمده است طفل اشکم مگر از دامن مجنون برخاست.غیاثای حلوایی ( از آنندراج ).