دشت سار

لغت نامه دهخدا

دشت سار. [ دَ ] ( اِ مرکب ) سرزمینی که دشت و بیابان باشد :
ور خشکی دشت سارت آید پیش
از دیده خود فرستمت باران.
مسعودسعد.

فرهنگ فارسی

سرزمینی که دشت و بیابان باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس