دَسوقی شتا، ابراهیم (۱۹۴۱ـ۱۹۹۸)
فارسی پژوه و مترجم مصری. در ۱۹۵۸ در دانشگاه قاهره به فراگیری زبان فارسی پرداخت. در ۱۹۷۲ با نوشتن پایان نامه ای با نام حدیقۀ سنایی و تأثیر آن در ادبیات فارسی دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۷۷ با رتبۀ استادیاری در دانشگاه قاهره به تدریس پرداخت. در ۱۹۸۲ به رتبۀ استادی رسید. از آثارش: ترجمۀ کشف المحجوب هجویری (۱۹۷۵)؛ داستان های صادق هدایت (۱۹۷۵) که ترجمۀ چهارده داستان از صادق هدایت است؛ ترجمۀ جامع الحکمتین ناصرخسرو (قاهره، ۱۹۷۷)؛ پژوهشی دربارۀ داستان نویسی معاصر در ایران (قاهره، ۱۹۸۶) که نقد و تحلیل رمان های زیبا، تنگسیر، گل هایی که در جهنم می روید، نون والقلم، و شوهر آهوخانم است؛ فرهنگ بزرگ فارسی ـ عربی (۱۹۹۲).
فارسی پژوه و مترجم مصری. در ۱۹۵۸ در دانشگاه قاهره به فراگیری زبان فارسی پرداخت. در ۱۹۷۲ با نوشتن پایان نامه ای با نام حدیقۀ سنایی و تأثیر آن در ادبیات فارسی دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۷۷ با رتبۀ استادیاری در دانشگاه قاهره به تدریس پرداخت. در ۱۹۸۲ به رتبۀ استادی رسید. از آثارش: ترجمۀ کشف المحجوب هجویری (۱۹۷۵)؛ داستان های صادق هدایت (۱۹۷۵) که ترجمۀ چهارده داستان از صادق هدایت است؛ ترجمۀ جامع الحکمتین ناصرخسرو (قاهره، ۱۹۷۷)؛ پژوهشی دربارۀ داستان نویسی معاصر در ایران (قاهره، ۱۹۸۶) که نقد و تحلیل رمان های زیبا، تنگسیر، گل هایی که در جهنم می روید، نون والقلم، و شوهر آهوخانم است؛ فرهنگ بزرگ فارسی ـ عربی (۱۹۹۲).
wikijoo: دسوقی_شنا،_ابراهیم_(۱۹۴۱ـ۱۹۹۸)