دسوت
لغت نامه دهخدا
دسوة. [ دَس ْ وَ ] ( ع مص ) کم شدن. ( از منتهی الارب ). ضد زَکْو که گوالیدن است. || پوشیده شدن. ( از منتهی الارب ). پنهان گشتن. ( ناظم الاطباء ). || نیکو و لایق نیامدن شخص. ( از ناظم الاطباء ). دَسْو. و رجوع به دسو شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید