دستیانه

لغت نامه دهخدا

دستیانه. [ دَ ن َ / ن ِ] ( اِ مرکب ) دست برنجن. دست آورنجن. قُلب. ( از منتهی الارب ). دستانه. دستوانه. دستیاره. یارج. یارق. یاره.سوار: کُسبَر؛ دستیانه از عاج مانند دست برنجن. ( منتهی الارب ). مسک ؛ دستیانه از سرون و دندان فیل و جز آن. وقف ؛ دستیانه از دندان فیل. ( منتهی الارب ). || دستنبد که در روز جنگ بر دست بندند. قولچاق. || دستکش و پوشاک دست. || قلاده وگردن بند. || مضراب. ( ناظم الاطباء ). || تازیانه. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || چابک. ( آنندراج ). || دفتر و طومار. || توقیع پادشاه. ( ناظم الاطباء ). دستینه.

پیشنهاد کاربران