ی و یاخته های کمکی تشکیل شده است.
به این ترتیب دستگاه عصبی، با ساختار و کار ویژه ای که دارد، در جهت ایجاد هماهنگی بین اعمال سلول ها و اندام های مختلف بدن تمایز و تکامل یافته است. خواص ویژهٔ آن عبارت اند از تأثیرپذیری نسبت به محرک های خارجی، ایجاد یک جریان عصبی که نمایانگر تأثیر محرک است، هدایت جریان عصبی از یک نقطهٔ دستگاه به نقطهٔ دیگر و سرانجام انتقال آن از یک واحد عصبی به یک واحد دیگر. [ ۱]
تقسیم بندی دستگاه عصبی معمولاً بر دو مبنای کالبدشناسی ( آناتومیک ) و کارکردی صورت می گیرد.
دستگاه عصبی را از دیدگاه کالبدشناختی به دو بخش تقسیم کرده اند، که عبارت اند از:
• دستگاه عصبی مرکزی: از مغز و نخاع تشکیل شده است.
• دستگاه عصبی محیطی: از ۱۲ جفت رشته عصبی مغزی و ۳۱ جفت رشته عصبی نخاعی تشکیل شده است که مغز و نخاع را به سایر قسمت های بدن ارتباط می دهد. دستگاه عصبی محیطی شامل دو بخش اصلی حسی و حرکتی است. بخش حسی اطلاعات اندام های حس را به دستگاه عصبی مرکزی هدایت می کند ( حس پیکری و حس احشایی ) ، و بخش حرکتی ارسال پیام عصبی را به اندام های حرکتی بر عهده دارد و خود شامل دو دستگاه مستقل می شود: دستگاه عصبی پیکری و دستگاه عصبی خودمختار.
از دیدگاه کارکردی سامانهٔ عصبی را به دو بخش تقسیم می کنند:
• دستگاه عصبی پیکری:[ ۲] بخش ارادی سامانهٔ عصبی است و به ماهیچه های اسکلتی و همچنین ماهیچه زبان عصب دهی می کند. برخی از فعالیت ها در این دستگاه همچون انعکاس های نخاعی، غیرارادی اند. [ ۱]
• سامانه عصبی خودگردان یا خودمختار:[ ۳] همان طور که از نام آن مشخص است، سامانهٔ عصبی کاملاً غیرارادی است که بر اعمال اندام درونی بدن، غده ها و … نظارت دارد همچنین بر فعالیت ماهیچه های اسکلتی بدن هم دخالت دارد شامل دو گروه رشته های عصبی سمپاتیک و رشته های عصبی پاراسمپاتیک می باشد که حالت پایدار بدن را حفظ می کنند. عمل این دو بخش به طور معمول برخلاف یک دیگر است. ( معمولاً در دستگاه گوارش سمپاتیک نقش تحریکی و پاراسمپاتیک نقش مهاری دارند بجز فعالیت کبدی )
سامانهٔ عصبی سه وظیفه اصلی دارد: دریافت پیام های حواس، ترکیب داده ها و اعمال حرکات. این فعالیت های عصبی به طور کلی در سه حالت عصبی و شیمیایی و هورمونی و به دو جهت انجام می گیرند: تنظیم فعالیت های درونی بدن و تنظیم موقعیت جانور نسبت به محیط اطراف. البته در اغلب موارد، هر دو نوع تنظیم عصبی داخلی و خارجی با هم کار می کنند. [ ۱] دریافت حواس هنگامی اتفاق می افتد که بدن از راه نورون ها، گلیا و سیناپس ها به گردآوری اطلاعات و داده ها می پردازد. دستگاه عصبی از سلول های عصبی قابل تحریک و سیناپس هایی پایه ریزی می گردد که سلول ها را به یکدیگر یا به مراکز سراسری یا به دیگر نورون ها متصل می کنند. کارکرد این نورون ها بر پایه تحریک و بازدارندگی است. روش ارتباط میان سلول های عصبی است که تعیین کننده کارکرد آن ها می باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه این ترتیب دستگاه عصبی، با ساختار و کار ویژه ای که دارد، در جهت ایجاد هماهنگی بین اعمال سلول ها و اندام های مختلف بدن تمایز و تکامل یافته است. خواص ویژهٔ آن عبارت اند از تأثیرپذیری نسبت به محرک های خارجی، ایجاد یک جریان عصبی که نمایانگر تأثیر محرک است، هدایت جریان عصبی از یک نقطهٔ دستگاه به نقطهٔ دیگر و سرانجام انتقال آن از یک واحد عصبی به یک واحد دیگر. [ ۱]
تقسیم بندی دستگاه عصبی معمولاً بر دو مبنای کالبدشناسی ( آناتومیک ) و کارکردی صورت می گیرد.
دستگاه عصبی را از دیدگاه کالبدشناختی به دو بخش تقسیم کرده اند، که عبارت اند از:
• دستگاه عصبی مرکزی: از مغز و نخاع تشکیل شده است.
• دستگاه عصبی محیطی: از ۱۲ جفت رشته عصبی مغزی و ۳۱ جفت رشته عصبی نخاعی تشکیل شده است که مغز و نخاع را به سایر قسمت های بدن ارتباط می دهد. دستگاه عصبی محیطی شامل دو بخش اصلی حسی و حرکتی است. بخش حسی اطلاعات اندام های حس را به دستگاه عصبی مرکزی هدایت می کند ( حس پیکری و حس احشایی ) ، و بخش حرکتی ارسال پیام عصبی را به اندام های حرکتی بر عهده دارد و خود شامل دو دستگاه مستقل می شود: دستگاه عصبی پیکری و دستگاه عصبی خودمختار.
از دیدگاه کارکردی سامانهٔ عصبی را به دو بخش تقسیم می کنند:
• دستگاه عصبی پیکری:[ ۲] بخش ارادی سامانهٔ عصبی است و به ماهیچه های اسکلتی و همچنین ماهیچه زبان عصب دهی می کند. برخی از فعالیت ها در این دستگاه همچون انعکاس های نخاعی، غیرارادی اند. [ ۱]
• سامانه عصبی خودگردان یا خودمختار:[ ۳] همان طور که از نام آن مشخص است، سامانهٔ عصبی کاملاً غیرارادی است که بر اعمال اندام درونی بدن، غده ها و … نظارت دارد همچنین بر فعالیت ماهیچه های اسکلتی بدن هم دخالت دارد شامل دو گروه رشته های عصبی سمپاتیک و رشته های عصبی پاراسمپاتیک می باشد که حالت پایدار بدن را حفظ می کنند. عمل این دو بخش به طور معمول برخلاف یک دیگر است. ( معمولاً در دستگاه گوارش سمپاتیک نقش تحریکی و پاراسمپاتیک نقش مهاری دارند بجز فعالیت کبدی )
سامانهٔ عصبی سه وظیفه اصلی دارد: دریافت پیام های حواس، ترکیب داده ها و اعمال حرکات. این فعالیت های عصبی به طور کلی در سه حالت عصبی و شیمیایی و هورمونی و به دو جهت انجام می گیرند: تنظیم فعالیت های درونی بدن و تنظیم موقعیت جانور نسبت به محیط اطراف. البته در اغلب موارد، هر دو نوع تنظیم عصبی داخلی و خارجی با هم کار می کنند. [ ۱] دریافت حواس هنگامی اتفاق می افتد که بدن از راه نورون ها، گلیا و سیناپس ها به گردآوری اطلاعات و داده ها می پردازد. دستگاه عصبی از سلول های عصبی قابل تحریک و سیناپس هایی پایه ریزی می گردد که سلول ها را به یکدیگر یا به مراکز سراسری یا به دیگر نورون ها متصل می کنند. کارکرد این نورون ها بر پایه تحریک و بازدارندگی است. روش ارتباط میان سلول های عصبی است که تعیین کننده کارکرد آن ها می باشد.
wiki: دستگاه عصبی