دستگاه بافندگی

دستگاه بافندگی یا ماشین بافندگی دستگاهی است که برای ساخت پارچه های بافتی از نخ، به روشی نیمه خودکار یا کاملاً خودکار به کار برده می شود.
گونه های مختلفی از ماشین آلات بافندگی وجود دارد، از الگوهای حوله ای ساده یا تخته ای که قطعات در حال حرکت ندارند تا سازوکارهای بسیار پیچیده که توسط سامانه های الکترونیکی کنترل می شوند. همه، گرچه انواع پارچه های بافتنی را، معمولاً به صورت صاف یا لوله ای، و درجات مختلف پیچیدگی تولید می کنند. گره های الگو را می توان با دستکاری میل ها یا با فشار دکمه ها و شماره گیرها، کارت پانچ های مکانیکی یا دستگاه های خواندن الگوی الکترونیکی و رایانه ها انتخاب کرد.
چهارچوب های جوراب ساق بلند صاف اولیه سوزن های ریشی از فولاد کم کربن داشتند که در آن نوک ها رفلکس یافته بودند و می توانستند روی یک حلقه بسته شده حلقه فرو بروند. سوزن ها روی یک نوار سوزنی ( تخت ) که به طرف جلو و عقب حرکت می کرد، و از طرف اپراتور پشتیبانی می شدند. ریش ها به طور همزمان توسط یک نوار فشاردهنده فشار داده می شد. [ ۱]
این فرایند اساسی هنوز هم می تواند در همه دستگاه ها شناخته شود، اما با دسترسی به فن آوری های جدید اصلاح شده است.