دسته های آوندی. دسته های آوندی ( به انگلیسی: Vascular bundle ) بخشی از سیستم جابجایی مواد در گیاهان آونددار است. خود جابجایی در بافت های آوندی اتفاق می افتد که به دو شکل بافت آبکش و بافت چوبی هستند. هر دوی این بافت ها در دسته های آوندی دیده می شوند. البته دسته های آوندی علاوه بر این بافت ها، شامل بافت های نگه دارنده و محافظ نیز هستند.
بافت چوبی معمولاً متمایل به محور همراه بافت آبکشی قرار می گیرد که دور از محور قرار دارد. در ساقه یا ریشه این مطلب به این معنی است که بافت چوبی به مرکز ساقه یا ریشه نزدیک تر است در حالی که بافت آبکش به قسمت بیرونی نزدیک تر است. در یک برگ سطح متمایل به محور برگ معمولاً بخش بالایی و بخش دور از محور بخش پایینی برگ خواهد بود. این مطلب نشان می دهد که چرا شته ها معمولاً بیشتر در بخش پایینی بیشتر از بخش بالایی برگ یافت می شوند. چون که قندهای تولید شده توسط گیاه به بافت آبکش منتقل می شوند که به بخش پایینی برگ نزدیک تر است.
موقعیت دسته های آوندی نسبت به یکدیگر ممکن است به میزان قابل توجهی متفاوت باشد. مقاله استوانه مرکزی را ببینید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبافت چوبی معمولاً متمایل به محور همراه بافت آبکشی قرار می گیرد که دور از محور قرار دارد. در ساقه یا ریشه این مطلب به این معنی است که بافت چوبی به مرکز ساقه یا ریشه نزدیک تر است در حالی که بافت آبکش به قسمت بیرونی نزدیک تر است. در یک برگ سطح متمایل به محور برگ معمولاً بخش بالایی و بخش دور از محور بخش پایینی برگ خواهد بود. این مطلب نشان می دهد که چرا شته ها معمولاً بیشتر در بخش پایینی بیشتر از بخش بالایی برگ یافت می شوند. چون که قندهای تولید شده توسط گیاه به بافت آبکش منتقل می شوند که به بخش پایینی برگ نزدیک تر است.
موقعیت دسته های آوندی نسبت به یکدیگر ممکن است به میزان قابل توجهی متفاوت باشد. مقاله استوانه مرکزی را ببینید.
wiki: دسته های آوندی