دستغاله

لغت نامه دهخدا

دستغاله. [ دَ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ) دسغاله ( در لهجه قزوین ). آلتی آهنین تیز خمیده با دسته چوبی علف بریدن را. علف چین. آلت علف چینی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). دستره. علف بر. داس. دستقاله. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

دسغاله . آلتی آهنین تیز خمیده با دسته چوبی علف بریدن را .

فرهنگ معین

( ~ . لِ ) (اِ. ) نک داسکاله .

فرهنگ عمید

= داسگاله

پیشنهاد کاربران

بپرس