دسترس پذیری

دسترس پذیری[ ۱] یا دست یابی پذیری[ ۲] یک عبارت کلی است به معنی بیشینه میزانی که یک سامانه یا یک ابزار، برای بیشترین شمار استفاده کنندگان، دسترسی پذیر باشد. به عبارتی دیگر، دسترسی پذیری، میزان و درجه آسان بودنِ دسترسی است، چیزی که با آن بتوان به یک جایگاه مشخص، از هر مسیر و جایگاهی رسید و «دسترسی» داشت. دسترسی پذیری نباید با کارایی اشتباه گرفته شود، چیزی که آسانی استفاده شدن یک ابزار، یک فضا یا یک سرویس، برای هر کاربر را شرح می دهد. «دسترسی پذیری» می تواند به این صورت هم شرح داده شود: قابلیت دسترسی برای به کار انداختن یک سامانه یا یک ابزار، برای سود و هدفی خاص.
معنای دیگر «دسترسی پذیری» در زمینه ناتوانی های جسمی افراد است، و حقی که آن ها برای دسترسی به هر سامانه یا ابزاری را دارند، همچنین ابزاری که این کاربران را توانمند می کند تا به حق دسترسی خود برسند. مانند نرم افزارهای خواننده صفحه های وب، صندلی های چرخ دار و دیگر ابزار.