دستج

لغت نامه دهخدا

دستج. [ دَ ت َ ] ( معرب ، اِ ) تعریب دسته. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) : و علی الغلق مفتاح معلق طوله سبعة أذرع له أربعةعشر ( کذا ) دندانکة أکبر من دستج الهاون.( معجم البلدان ذیل کلمه سد یأجوج و مأجوج ). و تلقی [ برجل الغراب ] فی هاون مجر... و تدق بدستج خشب دقاً ناعماً. ( ابن البیطار ذیل کلمه رجل الغراب ). و تدق بدستج خشب شکله شکل دستج الهاون. ( دزی ج 1 ص 441 ).

پیشنهاد کاربران