دستا کرد

لغت نامه دهخدا

دستاکرد. [ دَ ک َ ] ( اِ مرکب ) دسته اره. ( ناظم الاطباء ). رجوع به دستاگرد شود.

فرهنگ فارسی

دست. اره

پیشنهاد کاربران

بپرس