دست پناه

لغت نامه دهخدا

دست پناه. [ دَ پ َ ] ( اِ مرکب ) آتشگیر. ( آنندراج ). کلبتین و انبر. ( ناظم الاطباء ). || دستکش. ( ناظم الاطباء ): خِتاع ؛ دست پناهها. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران