دست نوشته ها نمی سوزند

داستان فیلم بر پایه وقایع حقیقی ترور و کشتار نویسندگان و روشنفکران ایرانی یا همان قتل های زنجیره ای است. بخش هایی از فیلم به تلاش دستگاه امنیتی ایران برای به دره انداختن اتوبوس حامل بیست و یک نفر از نویسندگان و شاعران ایرانی که عازم ارمنستان بودند می پردازد. این فیلم درباره ماجرای اتوبوس ارمنستان است .
فیلم به شیوه روایت غیرخطی تهیه شده است. داستان یک برداشت آزاد از وقایع متعدد حقیقی در فضای نشر و ادبیات ایران است. کلیت داستان در خصوص حذف یک رمان و دو رونوشت از آن است. نویسنده این رمان در فیلم تداعی کننده زندگی سیامک پورزند است که خواستار رفع ممنوع الخروجی برای دیدار دخترش بود.
این فیلم دارای جزئیاتی از زندگی یک مامور اطلاعاتی است و همزمان با حذف یک رمان، نویسنده و افراد دیگر ( احتمالاً از دوستان نویسنده ) به پایان می رسد. فیلم دارای یک روایت غیرخطی است به طوری که ابتدا و انتهای آن مکمل یکدیگر هستند. صدای پارس سگی که در ابتدای فیلم شنیده می شود وقتی در پایان فیلم شنیده می شود، این دو زمان و مکان را به یکدیگر ربط می دهد.
فیلم یک نگاه سنتی در خصوص بازگشت شر به انسان دارد به این ترتیب که یکی از ماموران اطلاعاتی که مرتکب قتل می شود، کودکی دارد که بیمار است و همسر او باور دارد که دلیل بیماری کودک، شغل همسرش است. یکی از مواردی که کارگردان آن را برجسته کرده، نیاز مالی این مامور اطلاعات است. به طوری که بارها در حال کنترل موجودی حساب خود است. این صحنه ها یادآور رمان بازجوی عزیز نسین است.
در طی ماموریت، با سفارش حاجی، فرزند مامور اطلاعاتی در بیمارستان پذیرش می شود ولی در صحنه هایی دیگر عدم انجام جراحی، بیانگر بیهودگی، تعلیق و سرابی است که این مامور با آن مواجه است.
فیلم به دلیل امنیت عوامل فیلمبرداری، از ذکر نام و مشخصات عوامل فیلمبرداری و سایر ویژگی های ساخت فیلم پرهیز و در این خصوص تنها به نام کارگردان اکتفا می کند.