دست دسی

لغت نامه دهخدا

دست دسی. [ دَ دَ ] ( ص نسبی ) در تداول ، سرسری. سطحی. || بیهوده. بی جهت. دستی دستی. رجوع به دستی دستی شود. || ( حامص مرکب ) دس دسی. خطابی کودکان نوپا و تازه به راه رونده را توأم با زدن کف دستها بر هم : دستدسی باباش میاد با جیب پر قاقاش میاد. و رجوع به دسدسی شود.

پیشنهاد کاربران