- دست خوردن به چیزی یا کسی ؛ بدون آگاهی و عمد دست به چیزی یا کسی اصابت کردن.
دست خوردن. [ دَ ت ِ خوَرْ /خُرْ دَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دست ِ قاصد اکل.
- دست خوردن بردن ؛ آغاز خوردن کردن. به تناول غذا آغازیدن :
که ای شاه نیک اختر دادگر
تو بی چاشنی دست خوردن مبر.
فردوسی.