دست برتافتن

لغت نامه دهخدا

دست برتافتن. [ دَ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) پیچاندن دست.
- دست شکیب کسی برتافتن ؛ صبر از او بردن :
آرام دلم بستدی و دست شکیبم
برتافتی و پنجه صبرم بشکستی.
سعدی.
- دست کسی را برتافتن ؛ آزار و گزند بدو رساندن :
عاجز باشد که دست قوت یابد
برخیزد و دست عاجزان برتابد.
سعدی.

فرهنگ فارسی

پیچاندن دست

پیشنهاد کاربران

بپرس