دست برتافتن. [ دَ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) پیچاندن دست.- دست شکیب کسی برتافتن ؛ صبر از او بردن : آرام دلم بستدی و دست شکیبم برتافتی و پنجه صبرم بشکستی.سعدی.- دست کسی را برتافتن ؛ آزار و گزند بدو رساندن : عاجز باشد که دست قوت یابدبرخیزد و دست عاجزان برتابد.سعدی.