دست بر ( به ) روی گرفتن ؛ کنایه از روی پوشیدن ، و این از جهت شرم و حیا بود. ( آنندراج ) :
سحر که باد صبا از رخش نقاب گرفت
دو دست خویش بروی خود آفتاب گرفت.
صائب ( از آنندراج ) .
سحر که باد صبا از رخش نقاب گرفت
دو دست خویش بروی خود آفتاب گرفت.
صائب ( از آنندراج ) .