دسای انیتا

دانشنامه آزاد فارسی

دسای آنیتا. دِسای، آنیتا (۱۹۳۷)(Desai, Anita)
دِسای، آنیتا
(نام اصلی: آنیتا مزومدار) رمان نویس هندی. سبک و سیاق آرام، ظریف، و غالباً طنزآمیزش را تحسین می کنند. با آتش در کوهستان (۱۹۷۷) و نور روشن روز (۱۹۸۰) و مجموعه داستان های بازی در هوای گرگ و میش (۱۹۷۸)، که دربارۀ تنش های خانوادگی است، شهرت یافت.نور روشن روز، در بازداشت (۱۹۸۴)، و روزه داری، ضیافت (۱۹۹۹) نامزد دریافت جایزۀ بوکر شدند. اثرش دهکدۀ ساحلی (۱۹۹۹) برندۀ جایزۀ گاردین برای بهترین داستان کودکان در ۱۹۸۲ شد. نخستین رمان های دسای بیشتر بر ساز و کار درونی ذهن تمرکز دارد و غالباً ذهن زنی هندی است که تلاش می کند در جامعۀ هند، زمان و مکانی برای خویش بیابد. گاه او را به سبب آن که شخصیت هایش را در دنیای بزرگتری قرار نمی دهد به «ذهن گرایی» متهم می کنند، اما این اتهامات اهمیت تلاش زنان در جامعه ای مردسالار را نادیده می گیرد. رمان های بعدی او عبارت اند از بمبئیِ باومگارتنر (۱۹۸۸)، داستان یک آلمانی که امواج او را به سواحل هند می راند و به شرح دوران پرهراس نازیسم می پردازد؛ و سفر به ایتاکا (۱۹۵۵). در سال ۲۰۰۰ مجموعه داستانی با نام خاک الماس و داستان های دیگر را منتشر کرد. در موسوریِ اوتار پرادش از پدری بنگالی و مادری آلمانی به دنیا آمد. اندکی پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه دهلی (۱۹۵۷) ازدواج کرد و اولین رمان هایش را زمانی نگاشت که بچه هایش هنوز خردسال بودند. عضو هیئت مشاور زبان انگلیسی در دهلی و عضو انجمن سلطنتی ادبیات در لندن است. در ۱۹۹۴ جایزۀ نیل گان اینترنشنال فلوشیپرا دریافت کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس