دساکر

لغت نامه دهخدا

دساکر. [ دَ ک ِ ] ( ع اِ ) ج ِ دَسکرة. ( اقرب الموارد ). دیهها و روستاها. رجوع به دسکرة شود : طبس برین ربع افتاده و در آن ربع دیه طبشن باشد... و دساکرها: همای در، فرخاردس... ( تاریخ بیهق ص 36 ). خورهد و دساکرها ازطسوج وازه کرود است. ( از تاریخ قم ص 115 ). مقطعه و دساکرها....: خزادجرد و دساکرها... ( تاریخ قم ص 116 ). نصرآباد و دساکرها: حسناباد و... ( تاریخ قم ص 116 ).

فرهنگ فارسی

۱ - شهرها . ۲ - دیه ها آبادیها .
جمع دسکره دیه ها و روستاها

فرهنگ عمید

=دستگرد

جدول کلمات

آبادیها

پیشنهاد کاربران

الدَّسْکَرَة - ج دَسَاکِر: روستاى بزرگ، عشرتکده‏ها، خانه‏هاى فساد، ساختمان بزرگى بسان قصر که در پیرامون آن افراد زیرک و خبیث و چابک گرد آمده باشند، صومعه، زمین هموار.

ج دَسَاکِرُ
، لیست بعَرَبِیَّة مَحْضَة. و
فی حدیث أَبی سُفْیَان و هِرَقْل الذی رواه البُخَارِیّ فی أَوَّل الصَّحِیح و فی أَثْنَائه مرَّات: �أَنَّه أَذِنَ لعُظَماءِ الرُّومِ فی دَسْکَرَةٍ له�.
و الدَّسْکَرَةُ: ة بنَهْرِ المَلِکِ منها مَنْصُورُ بنُ أَحمد بنِ‏
...
[مشاهده متن کامل]

تاج العروس، ج‏6، ص: 403
الحُسَیْن، أَحدُ الرُّؤساءِ، رَوَى عنه أَبو سَعْدٍ السَّمْعَانیّ شیئاً من شِعْره.
و الدَّسْکَرة: ة قُرْبَ شَهْرَابَانَ، بطریقِ خُراسَانَ، کَبِیرةٌ، منها أَحمدُ بن بَکْرُونَ بن عبد اللّه العَطّار أَبُو العَبّاس، رَوَى عن أَبی طاهِرٍ المُخلص، و هو شَیْخُ الخَطِیبِ أَبی بَکْرٍ أَحْمدَ بْنِ عَلِیّ بن ثَابِتٍ البغْدَادِیّ، و تُوُفَیَ سنة 431.
و الدَّسْکَرة: ة بین بَغْدادَ و وَاسِطَ �1�، منها أَبَانُ بن أَبِی حَمْزَةَ، و أَبُو طَالِبٍ یَحْیَى بنُ الطَّیِّب، من شیوخ البُخَارِیّ.
و الدَّسْکَرَة: ة بخُوزِسْتَان، کلّ ذلِکَ عن الصَّاغانِیّ.

الدَّسْکَرَة - ج دَسَاکِر: روستاى بزرگ، عشرتکده‏ها، خانه‏هاى فساد، ساختمان بزرگى بسان قصر که در پیرامون آن افراد زیرک و خبیث و چابک گرد آمده باشند، صومعه، زمین هموار. فرهنگ ابجدی
ج دَسَاکِرُ
، لیست بعَرَبِیَّة مَحْضَة. و
...
[مشاهده متن کامل]

فی حدیث أَبی سُفْیَان و هِرَقْل الذی رواه البُخَارِیّ فی أَوَّل الصَّحِیح و فی أَثْنَائه مرَّات: �أَنَّه أَذِنَ لعُظَماءِ الرُّومِ فی دَسْکَرَةٍ له�.
و الدَّسْکَرَةُ: ة بنَهْرِ المَلِکِ منها مَنْصُورُ بنُ أَحمد بنِ‏
تاج العروس، ج‏6، ص: 403
الحُسَیْن، أَحدُ الرُّؤساءِ، رَوَى عنه أَبو سَعْدٍ السَّمْعَانیّ شیئاً من شِعْره.
و الدَّسْکَرة: ة قُرْبَ شَهْرَابَانَ، بطریقِ خُراسَانَ، کَبِیرةٌ، منها أَحمدُ بن بَکْرُونَ بن عبد اللّه العَطّار أَبُو العَبّاس، رَوَى عن أَبی طاهِرٍ المُخلص، و هو شَیْخُ الخَطِیبِ أَبی بَکْرٍ أَحْمدَ بْنِ عَلِیّ بن ثَابِتٍ البغْدَادِیّ، و تُوُفَیَ سنة 431.
و الدَّسْکَرة: ة بین بَغْدادَ و وَاسِطَ �1�، منها أَبَانُ بن أَبِی حَمْزَةَ، و أَبُو طَالِبٍ یَحْیَى بنُ الطَّیِّب، من شیوخ البُخَارِیّ.
و الدَّسْکَرَة: ة بخُوزِسْتَان، کلّ ذلِکَ عن الصَّاغانِیّ.

بپرس