دسامویری. [ دِ سام ْ ] ( اِخ ) این نام بر حکام ده گانه ای اطلاق می شد که در سال 451 ق.م. در روم مأمور تهیه قانونی برای طبقه پلیس گشتند و «الواح دوازده گانه » را پدید آوردند. سنای روم هنگام انتخاب دسامویریها تمام مقامات حکومتی روم را موقتاً برهم زد و به دسامویریها یکسال اختیار تام داد. پس از یک سال دسامویریها از اختیارات خویش دست نکشیدند و با تجدید مقامات حکومتی روم مخالفت کردند. سنا نیز آنانرا توقیف نموده و آپیوس کلودیوس سردسته ایشان را بکشت و مقام آنان را منحل ساخت ( در سال 449 ق.م. ). ( تمدن قدیم فوستل دو کولانژ، ترجمه نصراﷲ فلسفی ص 476 ).
