دساتین

لغت نامه دهخدا

دساتین. [ دَ ] ( معرب ، اِ ) ج ِ دَستان. ( آنندراج ). جمع عربی دستان است. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). سرود و نغمه و حکایت و افسانه. ( آنندراج ). || صاحب اغانی گوید: گمان می کنم اوتار عودباشد. ( از ذیل اقرب الموارد ). رجوع به دستان شود.

فرهنگ عمید

=دستان١

پیشنهاد کاربران

بپرس